Perşembe, Aralık 17

Bad Day

Daniel Powter tabii ki.. Ama bu kötü bir günün hikayesi değil, aslında şarkıyı ve klibi çok sevdiğim için bu başlığı attım, çünkü bu bana bizi hatırlatıyor..




Biz salaklar.

Sevgi dolu, sevgili doluyum bugünlerde. Ama yanlış anlaşılmasın, bir tek sevgilim var, ve tek bir sevgilim var, aynı zamanda ne gariptir ki aşığım, ve aslında şu an yazmayı planladığım hiçbir şey aklıma gelmiyor.

Son 1 senedir hayatın bir anlamı yoktu benim için, yaşayıp gidiyordum, iyi bir işim, sevdiğim bir kız arkadaşım, arabam, evim, gerçekleştirdiğim hayallerim olsa ne farkederdi ki, ki çoğuna da sahiptim ya da gerçekten istesem yapabileceğim şeylerdi, yani bütün bunlara sahip olsam da, hayatın ne anlamı vardı ki? Elinde olan her şey ile yaşayıp gidiyordun, ve her şeye sahiptin zaten, bir heyecan yoktu, fazlası yoktu, istek yoktu içimde. Melankolik değil bu yazdıklarım, ya da bir isyan değil, bunalımla alakası yok, çok mutluydum, sadece, bir amaç göremiyordum önümde.

Ama çok kısa bir süre önce, bütün bunlar değişti. Şimdi harflere sığamadığım bir hayatı yaşıyorum, kelime haznemin eksilere düştüğü, tek bir "anlamın" bana yettiği..

Birkaç gündür Ankara'dayım, nasıl olduğunu bilmediğim bir şekilde hayatımı ikiye ayırmış durumdayım. Bir tarafta hayatta yaşadığım yer olan İstanbul, ve diğer tarafta Ankara'da yaşadığım yer olan hayat..

A kiss to change

Salakça, ama ölmekten korkar oldum. En korkmadığım şeydi halbuki, yaşayıp ölecektim, çünkü "yaşayıp" ölecektim, fakat şimdi ne kadar yaşarsam yaşayayım az kalacakmış gibi geliyor bana. Her kaybedilen insanın yeri dolar, illa ki bir şekilde dolar, çünkü hayatta insandan bol bir şey yok, tek sorun "the right one" olanların çat diye bulunamaması. Her insan için sadece bir tane "Mr/Ms Right One" olduğuna inanmıyorum, birçok doğru insan olabilir herkes için, çünkü bunlar insanın kendisini nasıl geliştirdiğiyle alakalı. Ama şimdi, her insanın yerinin dolacağını bile bile, ve kaybedilen kimse için ölmemek gerektiğini bile bile, kaybetmekten korkuyorum, ve yerinin dolmasına gerek kalmasını istemiyorum. Aşığım, ve biliyorum ki, bu değişim tek taraflı değil.

Artık her şeyi yapmak için çok daha fazla şevkim var. Çok yorgunum, ve başarısız olursam bitecekmişim gibi hissediyorum, ama olmayacağımı biliyorum, nasıl olduğu önemsiz, I'm feeling it!

My life is orange but I'm green.

1 kişi tuzlamış:

UndefinabLe© dedi ki...

speechless.

EDD'n

post a comment

 

Bir makarna blog tutarsa © 2009

PSD to Blogger Templates realized by OOruc.com & PSD Theme designed by PSDThemes.com